اسلام که دین عدالت و آزادی و هدایت و آگاهی بخشی همه جانبه و همگانی است  و در برنامه خود تأمین کرامت و سعادت فردی و اجتماعی انسان‌ها را هدف گذاری کرده است، در مقاطعی مورد سوء استفاده واقع و حقیقتش وارونه جلوه داده شده است. یکی از دردناک ترین این دوران‌ها، هزار ماه سیاه حکومت بنی امیه است که با کجروی‌های خود بزرگترین لطمه را به حیثیت و شأن این دین مبین وارد ساخته و انحرافات خطرناکی در آن ایجاد کرده است. معاویه اسلام را تک بعدی و در قالب رفتار و کردار خود تعریف می کند و با به  کار گیری امکانات رسانه ای و تبلیغی زمان خود حقیقت اسلام را تا آنجا وارونه می سازد که به راحتی دین را در خدمت حکومت خود در می آورد که این همه البته بر دوش جهالت و نادانی مردم حمل می شود و مسیر بیراهه را طی می کند تا به دوران یزید می رسد. و این یزید با صراحت «... فلا خبر جاء و لا وحی نزل» می خواند! در چنین شرایطی است که حضرت حسین قیام می کند و در راه خدا و نجات دین و مردم: «بذَلَ مُهجَتَهُ»، «لِیَسْتَنْقِذَ عِباد مِنَ الجَهالَة وَ حِیرَة الضَّلالَة». اما قابل تصور است که اگر اقدامات آگاهی بخش بعدی خاندان حسین و از جمله حضرت امام سجاد(ع) نبود، این احتمال به طور قوی وجود داشت که دستگاه تبلیغی بنی امیه واقعه کربلا را شورشی غیر شرعی به خورد مردم بدهد و به اصطلاح آب هم از آب تکان نخورد. اما موقعیت سنجی و عکس‌العمل‌های سنجیده  آن بزرگوار و حضرت زینب(س) در دوران اسارت و بعد از آن در وجوه مختلف  و از جمله در قالب دعا همه تبلیغات و نقشه های دستگاه شیطانی بنی امیه را نقش بر آب و نقش حقیقت واقعه عاشورا و تأثیر آن را ماندگار ساخت. حضرت امام خمینی(س) در بیانی درس آموز به این حقیقت چنین اشاره دارند:  

«ما ملاحظه می‏ کنیم که در زمان‏هایی که ائمه مسلمین- علیهم السلام- در فشار سخت بنی امیه و بنی العباس بودند مطالب خودشان را آن طور که ممکن بود به مردم می ‏رساندند، حتی در ادعیه آنها، شما اگر ادعیه امام سجاد و سایر ائمه را ملاحظه بفرمایید مشحون است از اینکه مردم را بسازند برای یک امر بالاتر از آن چیزی که مردم عادی تصور می‏ کنند. دعوت به توحید، دعوت به تهذیب نفس، دعوت به اعراض از دنیا، دعوت به خلوت با خدای تبارک و تعالی، معنی‏ اش این نبوده است که مردم توی خانه‏ هایشان بنشینند و از مصالح مسلمین غفلت کنند و مشغول ذکر و دعا باشند. چنانچه خود آنها که ملاحظه می‏ کنید، این طور نبودند. ... تمام ادعیه ‏ای که در لسان ... ائمه مسلمین واقع شده است، تمام این ادعیه، در عین حالی که دعوت به معنویات است، از راه دعوت معنویات، تمام مسائل مسلمین اصلاح می‏ شود» (صحیفه امام،ج۱۸،ص۴۲۲)