در بیت امام خمینی در نجف؛

سید علی خمینی با تاکید بر لزوم هوشیاری کامل مردم و مسئولین در این شرایط حساس، گفت: آنچه امروز بیش از هر زمان دیگری به آن احتیاج داریم وحدت کلمه و اجتماع بر روی نقاط مشترک همه ایرانیان است. در شرایط فعلی هر سیاست یا اقدام یا قانونی که موجب تقویت شکافهای اجتماعی شود، مشکوک و ممنوع است.

در مراسم شب میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) حرم؛

سید حسن خمینی گفت: به سادگی از کنار احکام الهی نگذریم و سست نگیریم. یکی از آسیب های جهان امروز این است که دین را شل می گیریم. این بدان معنا نیست که متعصب باشیم و با کسی پرخاشگری کنیم؛ سخن ما راجع به شخص خودمان است. اینکه در مقابل دیگران چگونه رفتار کنیم بحث دیگری است. باید دقت کنیم که چه می خوریم، چه می پوشیم، چه سخنی می گوییم؛ آیا پشت سر کسی غیبت می کنیم؟ آیا به کسی تهمت می زنیم؟ آیا کینه کسی را به دل داریم؟ آیا دروغی را به زبان می آوریم؟ آیا چنانکه به ما گفته شده، سر به سجده حق می گذاریم؟ نمی توان بدون عمل به جایی رسید.

در آئین افتتاح سومین هفته فرهنگی «بر آستان آفتاب»؛

تردید نکنیم که کار کردن برای امام اجر الهی را در پی دارد و یکی از مصادیق تعظیم شعائر الهی در دوره ما تعظیم نام و یاد و اندیشه امام است، چون امام نماد اسلام در دوره حاضر است. امام نماد تشیع در عصر حاضر است، امام پرچم است، امام راهنماست، امام قطب‌نما شده است. این مردی که در چنین شبی از خمین متولد شد، خورشیدی شد و ستاره‌‌ای شد که راه را نشان داد، امروز در اقصی نقاط دنیا هر کسی بخواهد در مسیر آزادگی گام بردارد به او اقتدا می‌کند.

در آئین افتتاح سومین هفته فرهنگی «بر آستان آفتاب»؛

ادامه خط امام و دوستداران، ارادتمندان، پاک‌باختگان امام و دانشگاه امام همه باید مسیر را با قدرت ادامه بدهند تا در این پیچ تاریخی بتوانیم سرنوشت دنیا را بر اساس مبانی و آرمان‌های امام تغییر بدهیم؛ هر چه می‌توانیم باید کار فرهنگی بکنیم تا توطئه‌ها را خنثی‌سازی کنیم، نقشه‌های شیطانی را نقش بر آب کنیم، تبلیغات دشمنان را خنثی کنیم و وحدت و یکپارچگی خودمان را حفظ کنیم؛ همه با هم.

به مناسبت سالروز میلاد حضرت فاطمه(س)

سپاس خدای باری تعالی را که صحن و سرای نورانی مصطفی (ص) را با عطر عصمت یاس معطر ساخت و دامن عفیف خدیجه کبری (س) را با پرتو نور محمدی منور نمود. همانا اوست که طلوع خجسته اش کوثر نبوت شد و نخل وجودش بر زن مظلوم جاهلیت سایه افکند. او فاطمه شد تا رهروانش را از آتش برهاند و صدیقه، تا «اولئک هم الصدّیقون» را معنا کند. با آیۀ تطهیر طاهره شد و نفس مطمئنه اش با «ارجعی الی ربک» راضیه.