یادگار امام با تأکید بر اینکه تقسیم ثروت‌ در یک کشور نباید بر اساس‌ نزدیکی و دوری به مراکز قدرت‌ صورت‌ بگیرد، گفت: توجه به فقرا یکی از مواردی است‌ که‌ شاید بیش از هر چیزی در تعابیر ائمه(ع)، بزرگان و به خصوص امام مشهود است. به زندگی کوچک و آنچه از آن تعبیر به سفره می‌شود، توجه‌ شود. واقعیت این است که جامعه و ملت ما هم نشان داده که چه مقدار سالم، خوب و آگاه به مسائل هستند. 

به گزارش خبرنگار جماران، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسن خمینی در مراسم تجدید میثاق رئیس جمهور و اعضای دولت با آرمان‌های امام خمینی(س)، با بیان اینکه عهدنامه مالک اشتر میثاقی جاودانه برای همه حکومت‌های اسلامی است، گفت: امیرالمؤمنین(ع) یکی از عبارات عهدنامه مالک اشتر که «اللهَ اللهَ فِی الطَّبَقَةِ السُّفْلَی مِنَ الَّذِینَ لاحِیلَةَ لَهُمْ، مِنَ الْمَسَاکینِ وَ الْمُحْتَاجِینَ وَ أَهْلِ الْبُؤْسَی وَ الزَّمْنَی» است، تنبه بسیار سنگینی به طقه مستضعف می‌دهند. تعبیر «اللهَ اللهَ» حضرت در موارد دیگری هم هست ولی در عهدنامه تنها جایی که به این نحوه به کار می‌برند فقط برای طبقه سفلی است.

یادگار امام افزود: بعد از آن عبارتی دارند و می‌فرمایند «وَ اجْعَلْ لَهُمْ قِسْماً مِنْ بَیْتِ مالِکَ؛ فَاِنَّ لِلاْقْصى مِنْهُمْ مِثْلَ الَّذى لِلاْدْنى»؛ یعنی قسمتی از بیت‌المال را برای مستضعفین قرار بده. همتی که آقای رئیس جمهور و هیأت دولت در رفتن به سفرهای استانی و به خصوص روستاها دارند، می‌تواند مصداق همین باشد. چون به طور متعارف ما گرفتار چشم و گوش خودمان هستیم؛ کسانی که نزدیک‌تر به ما هستند بیشتر بهره می‌برند تا کسانی که دور هستند. کسی که نزدیک شما است هم باید به اندازه کسی که دور است، بهره ببرد. تقسیم ثروت‌ در یک کشور نباید بر اساس‌ نزدیکی و دوری به مراکز قدرت‌ صورت‌ بگیرد.

وی یادآور شد: امیرالمؤمنین(ع) بعد می‌فرمایند «وَ کُلٌّ قَدِ اسْتُرْعیتَ حَقَّهُ». تعبیر حضرت امیر(ع) بسیار لطیف است و نمی‌گویند هم چه کسی خواسته و به صورت صیغه مجهول به کار رفته است. از تو خواسته شده که حق همه آنها را حفظ کنی. خدا خواسته؟ وجدانت خواسته؟ خود مردم که ولی نعمتان ما هستند، خواسته‌اند؟ حق همه آنها را باید حفظ کنید و به تعبیری بیت‌المال حق آنها در دست‌ متصدیان امر است‌. هرکسی حقی دارد باید ادا شود؛ البته‌ حق می‌تواند مالی، اجتماعی و سیاسی باشد. این دوری و نزدیکی به تعبیر امروزی باند و جناح، رفیق و رانت می‌شود؛ همه یکسان حق دارند. این امور مطابق با چیزی نیست که مولی الموحدین(ع) اشاره می‌کند.

سید حسن خمینی با اشاره به اینکه امیرالمؤمنین(ع) در ادامه عهدنامه مالک اشتر می‌فرمایند «فَلایَشْغَلَنَّکَ عَنْهُمْ بَطَرٌ»، تأکید کرد: در تعبیر سیدالشهدا(ع) هم هست که «إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً»؛ «بطر» به معنی غرور، خوشی و سرمستی و «أَشِر» یعنی کسی که به اوج سرمستی رسیده است. امام حسین(ع) می‌فرماید من از روی بیکاری، خوشی و سرمستی حرکت نکرده‌ام. این تعبیر در قرآن هم آمده و برگرفته  از آیه قرآن است که «وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیَارِهِمْ بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ»؛ مانند کسانی نباشید که به خاطر خوشی به جنگ بدر آمدند. البته همه می‌توانیم به نوعی گرفتار این موضوع باشیم. سرمستی پست و غرور مقام تو را از مردم‌ و فقرا غافل نکند. می‌گوید نکند فراموش‌مان شود کجا بوده‌ایم و کجا رفته‌ایم از توجه به فقرا و طبقه پایین دست غافل شویم.

وی افزود: امیرالمؤمنین(ع) بعد تعبیری دارند که انگار درس حکومتداری است. می‌فرمایند «فَاِنَّکَ لاتُعْذَرُ بِتَضْییعِکَ التّافِهَ لاِحْکامِکَ الْکَثیرَ الْمُهِمَّ»؛ یعنی اصلا آن دنیا پذیرفته نیست که بگویید کارهای مهم داشتم و توجه به امور کوچک را کم کنید. بخشی از وقتت را به امور کوچک‌ قرار بده. رهبر معظم انقلاب تعبیر بسیار لطیفی دارند و یک روزی بیان کردند که استقلال همان آزادی در مقیاس ملی است. کشوری که آزاد است، مستقل است؛ مردمی که آزاد هستند، مستقل هستند. کوچک و بزرگ در این تعبیر هستند. 

یادگار امام ادامه داد: امام هادی(ع) فرمود «صاحِبُ الحَاجَةِ لَایری إلّا حَاجَتَهُ»؛ یعنی دنیای فردی که به شما مراجعه همین مشکل است. کسی که درد دارد، مشکلش در او است و اینکه در فلان اتفاق یا فلان راه مسأله مهم چه می‌شود، توجه ندارد. اما به این معنا نیست که ما به امور مهم توجه نکنیم؛ به این معنا است که نکند خدای ناکرده از کوچک‌ترین جزئیات زندگی‌ها غافل شویم به خاطر اینکه به امورات مهم توجه می‌کنیم. لذا در مقیاس جمهوری اسلامی هم استقلال و هم آزادی دیده شده؛ یعنی کوچک و بزرگ در کنار هم آمده است.

وی اظهار داشت: امیرالمؤمنین(ع) در ادامه می‌فرمایند «فَلاتُشْخِصْ هَمَّکَ عَنْهُمْ»؛ یعنی مراقب باش همت و توجه خودت را از آنها برنگردانی. حافظ تعبیر لطیفی دارد که «هر کسی پنج روز، نوبتِ اوست». این توجه به فقرا یکی از مواردی است‌ که‌ شاید بیش از هر چیزی در تعابیر ائمه(ع)، بزرگان و به خصوص امام مشهود است. به زندگی کوچک و آنچه از آن تعبیر به سفره می‌شود، توجه‌ شود. واقعیت این است که جامعه و ملت ما هم نشان داده که چه مقدار سالم، خوب و آگاه به مسائل هستند.