به مناسبت ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار؛
نقش حضرت زینب در پیشبرد اهداف نهضت حضرت ابا عبدالله(ع)
ای یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر، به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی، وحی ما را نتوانی از بین ببری، به نهایت ما نتوانی رسید، هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود، رای توسست و روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است، در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد
«... ای یزید! هر کید و مکر که داری بکن، هر کوشش که خواهی بنمای، هر جهد که داری به کار گیر، به خدا سوگند هرگز نتوانی نام و یاد ما را محو کنی، وحی ما را نتوانی از بین ببری، به نهایت ما نتوانی رسید، هرگز ننگ این ستم را از خود نتوانی زدود، رای توسست و روزهای قدرت تو اندک و جمعیت تو رو به پراکندگی است،در روزی که منادی حق ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران باد. »
متن فوق یکی از فرازهای انتهائی و می شود گفت جمع بندی خطبه حضرت زینب (س) در مجلس یزید است. در این خطبه که با توجه به شرایطی که در آن روزها بر عقیله بنی هاشم گذشته و آن همه رنج و مرارت سنگین و داغ ها و غصه های کمر شکن و فوق طاقت بشری حقیقتا روحی به بزرگی حضرت زینب می طلبد تا این همه را جز زیبائی نبیند. و در آن موقعیت بتواند با آن قدرت روحی ، تسلط بر نفس، شجاعت و بی باکی، فصاحت و بلاغت و صلابت و امیدواری چنان مسلط و بالبداهه چنین داد سخن دهد و تازیانه کلام را ضمن اشاره پی در پی به آیات قرآن نه تنها بر فضای مجلس یزید که بر تمام حیله ها و دغلکاریهای بنی امیه فرو آورد و پرده جهالت و بی خبری مردمان را بر درد و در راستای بذل خون برادرش آن ها را از حیرت و گمراهی تاریکیها و نادانیها نجات بخشد. زینب در فرازی یزید را "ابن طلقا" می خواند و در جائی همکلام شدن با یزیذ را دون شأن خود می شمارد و در اوج اقتدار و غرور یزید از جاودانگی یاد و نام خودشان و ماندگاری وحی که مربوط به جد بزرگوارشان می باشد و علو شأن و اوج مقام خاندان خود و در آخر از تیره روزی و بد فرجامی و سستی بنیان اقدامات یزید خبر می دهد و آنها را مبتنی بر ظلم و ستم می شمارد که "... لعنت خدا بر ستمکاران باد." و چنین است که در این واقعه عظیم نقش زینب بر جستگی خود را نشان می دهد، همان نقشی که حضرت امام خمینی(س) در گفتاری درس آموز آن را همسنگ نقش برادر بزرگوارش حضرت سیدالشهدا(ع) علیه السلام و یا قریب به آن و در همان راستای ستم ستیزی آن حضرت به حساب می آورد:
«همان مقداری که فداکاری حضرت ارزش پیش خدای تبارک و تعالی دارد و در پیشبرد نهضت حسین- سلام اللَّه علیه- کمک کرده است، خطبه های حضرت سجاد و حضرت زینب هم به همان مقدار یا قریب آن مقدار تأثیر داشته است. آنها به ما فهماندند که در مقابل جائر، در مقابل حکومت جور، نباید زنها بترسند و نباید مردها بترسند. در مقابل یزید، حضرت زینب- سلام اللَّه علیها- ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنی امیه در عمرشان همچو تحقیری نشنیده بودند.» (صحیفه امام، ج۱۷، ص: ۵۴)
پنجم ماه جمادی الاول مصادف با سالروز ولادت بانوی صبر و ایستادگی، مظهر غیرت الله، زینب کبری سلام الله علیهاست که به همین مناسبت احادیثی از آن حضرت منتشر می شود:
حدیث اول؛
قالَتْ (علیها السلام): إنْ کُنْتَ تَعْمَلُ بِما امَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَمّا زَجَرْناکَ عَنْهُ، قَانْتَ مِنْ شیعَتِنا، وَ إلاّ فَلا.
فرمود: اگر آنچه را که ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت ـ دستور داده ایم عمل کنی و از آنچه نهی کرده ایم خودداری نمایی، تو از شیعیان ما هستی وگرنه خیر.
حدیث دوم؛
قالَتْ (علیها السلام): مَنْ اصْعَدَ إلیَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ افْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.
فرمود: هرکس عبادات و کارهای خود را خالصانه برای خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خود را برای او تقدیر می کند.
حدیث سوم؛
قالَتْ (علیها السلام): إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ احَبَّ عَلیّاً فی حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.
فرمود: همانا حقیقت و واقعیت تمام سعادت ها و رستگاری ها در دوستی با علیّ (علیه السلام) در زمان حیات و پس از رحلتش خواهد بود.
حدیث چهارم؛
قالَتْ (علیها السلام): شیعَتُنا مِنْ خِیارِ اهْلِ الْجَنَّهِ وَ کُلُّ مُحِبّینا وَ مَوالی اَوْلیائِنا وَ مُعادی اعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا.
فرمود: شیعیان و پیروان ما و همچنین دوستداران اولیای ما و آنان که دشمن دشمنان ما باشند و نیز آن هایی که با قلب و زبان تسلیم ما هستند، بهترین افراد بهشتیان خواهند بود.
حدیث پنجم؛
قالَتْ (علیها السلام): جَعَلَ اللّهُ الاْیمانَ تَطْهیراً لَکُمْ مِنَ الشّـِرْکِ، وَ الصَّلاهَ تَنْزیهاً لَکُمْ مِنَ الْکِبْرِ، وَ الزَّکاهَ تَزْکِیَهً لِلنَّفْسِ، وَ نِماءً فِی الرِّزقِ، وَ الصِّیامَ تَثْبیتاً لِلاْخْلاصِ، وَ الْحَّجَ تَشْییداً لِلدّینِ
فرمود: خداوند سبحان، ایمان و اعتقاد را برای طهارت از شرک و نجات از گمراهی ها و شقاوت ها قرار داد؛ و نماز را برای خضوع و فروتنی و پاکی از هر نوع تکّبر، مقرّر نمود؛ و زکات (و خمس) را برای تزکیه نفس و توسعه روزی تعیین فرمود؛ و روزه را برای استقامت و اخلاص در اراده لازم دانست؛ و حجّ را برای استحکام اساس شریعت و بنای دین اسلام واجب نمود.
حدیث ششم؛
قالَتْ (علیها السلام): خَیْرٌ لِلِنّساءِ انْ لا یَرَیْنَ الرِّجالَ وَ لا یَراهُنَّ الرِّجالُ.
فرمود: بهترین چیز برای حفظ شخصیت زن آن است که مردی را نبیند و نیز مورد مشاهده مردان قرار نگیرد.
حدیث هفتم؛
قالَتْ (علیها السلام): حُبِّبَ إلَیَّ مِنْ دُنْیاکُمْ ثَلاثٌ: تِلاوَهُ کِتابِ اللّهِ، وَالنَّظَرُ فی وَجْهِ رَسُولِ اللّهِ، وَالاْنْفاقُ فی سَبیلِ اللّهِ.
فرمود: سه چیز از دنیا برای من دوست داشتنی است: تلاوت قرآن، نگاه به صورت رسول خدا؛ و انفاق و کمک ـ به نیازمندان ـ در راه خداوند متعال.
حدیث هشتم؛
قالَتْ (علیها السلام): الْزَمْ رِجْلَها، فَإنَّ الْجَنَّهَ تَحْتَ اقْدامِها، و الْزَمْ رِجْلَها فَثَمَّ الْجَنَّهَ.
فرمود: همیشه در خدمت مادر و پایبند او باش، چون بهشت زیر پای مادران است؛ و نتیجه آن نعمت های بهشتی خواهد بود.
حدیث نهم؛
قالَتْ (علیها السلام): اَلْبُشْری فی وَجْهِ الْمُوْمِنِ یُوجِبُ لِصاحِبهِ الْجَنَّهَ، وَ بُشْری فی وَجْهِ الْمُعانِدِ یَقی صاحِبَهُ عَذابَ النّارِ.
فرمود: تبسّم و شادمانی در برابر مومن موجب دخول در بهشت خواهد شد و نتیجه تبسّم در مقابل دشمنان و مخالفان سبب ایمنی از عذاب خواهد بود.
حدیث دهم؛
قالَتْ (علیها السلام): لا یَلُومَنَّ امْرُءٌ إلاّ نَفْسَهُ، یَبیتُ وَ فی یَدِهِ ریحُ غَمَر.
فرمود: کسی که بعد از خوردن غذا، دست های خود را نشوید دست هایش آلوده باشد، ـ چنانچه ناراحتی برایش به وجود آید ـ کسی جز خودش را سرزنش نکند.
حدیث یازدهم؛
قالَتْ (علیها السلام): إنَّ اللّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً وَلایُبالی.
فرمود: همانا خداوند متعال تمامی گناهان بندگانش را میآمرزد و از کسی باکی نخواهد داشت.
حدیث دوازدهم؛
قالَتْ (علیها السلام): خابَتْ اُمَّهٌ قَتَلَتْ إبْنَ بِنْتِ نَبِیِّها.
فرمود: رستگار و سعادتمند نخواهند شد آن گروهی که فرزند پیامبر خود را به قتل رسانند.